Op het breedste punt is het park 375 meter breed en het is bijna 1000 meter lang. Niet erg groot dus, maar wel uitgegroeid tot een mooi, iets verwilderd park dat met name door de hoekse inwoners veel wordt gebruikt voor wandelingetjes.
In de zestiende eeuw was een deel van het huidige Westland nog grotendeels water of moerassig gebied. Langs dit gebied, aan de zuidkant werd een dijk aangelegd en een molen gebouwd. Die molen pompte het water achter de dijk naar zee via het kanaal de Krimsloot. Het land dat zo droog kwam te liggen werd de Nieuwlandse Polder genoemd en de molen waarmee het droog gehouden werd gedoopt met de naam Nieuwlandsemolen.
Nieuwe Waterweg
Door het graven van de Nieuwe Waterweg met de aanbrenging van de wal daarvoor, kwam de werkelijke water kering enkele honderden meters naar het zuiden gebracht en verloor de dijk haar functie. Tegen de dijk werden diverse bunkers gebouw tijdens de tweede Wereldoorlog welke een deel vormde van de Atlantic-Wall. In de zeventiger jaren van de vorige eeuw werd een deel van die oude dijk, samen met begraven bunkers en een strook grond erlangs, omgebouwd tot een recreatief parkje.
Meertje
Het langgerekte meertje er in heeft de naam Speelvijver gekregen. In het ondiepe water wordt veel aan spelenvaren gedaan, maar er wordt ook in gevist. In de winter is het veelal het eerste gebied waar in Hoek van Holland op natuurijs kan worden geschaatst.
Hondenuitlaat
Midden in het park is een stukje grond dat tot voor enige tijd als honden uitlaatplek werd gebruikt. Sinds het Rotterdamse beleid op het gebied van honden er echter voor gezorgd heeft dat Hoek van Holland op de echte woonkern na vrijwel geheel tot honden loslaatgebied is verklaard, moeten wandelaars goed opletten waar ze hun voeten zetten, willen zij niet met hondenpoep aan hun schoenen thuis komen. Dat geldt overigens voor alle groengebieden in Hoek van Holland.
