Tentoonstelling ‘stadsnatuur onder de loep’
Het Museumpark ligt op het voormalige landgoed van de familie van Hoboken, die woonden in de villa die tegenwoordig het Natuurhistorisch Museum Rotterdam huisvest. Het park is vanaf 1927 ingericht naar het ontwerp van stadsarchitect Witteveen. Daarbij is aan de zuidzijde van de vijver in het park een monument aangelegd voor Gerrit de Jongh, oud-directeur van Gemeentewerken Rotterdam, in het park staan verschillende kunstwerken, waardoor het museumpark ook een functie als openluchtmuseum vervult.
Hoboken
De locatie van het huidige Museumpark, voorheen het land van Hoboken geheten, was lange tijd een rommelig gebied zonder vastomlijnd kader. In 1974 ontstond het plan voor een concentratie van verschillende musea in het gebied. Door gebrek aan geld bleef het plan echter onuitgevoerd. In 1987 kreeg Rem Koolhaas de opdracht voor het ontwerp van de Kunsthal, aan de zuidelijke kant van het park. Het gebouw kwam naast de voormalige villa van de familie Hoboken te staan, waar sinds 1987 het Natuurhistorisch museum is gevestigd. In 1989 werd een start gemaakt met de inrichting van het museumpark, naar een concept van de Dienst Stadsontwikkeling dat was uitgewerkt door Rem Koolhaas en de Franse landschapsarchitect Yves Brunier. H.J. Henket ontwierp in 1991 een nieuw paviljoen voor Museum Boijmans van Beuningen. De bouw van het NAI vormde het sluitstuk van het park.
Koolhaas en Brunier
Koolhaas en Brunier besloten om het park in de lengte te verdelen in vier verschillende zones, die sterk van elkaar verschillen. Hier loopt een pad doorheen waardoor een lengteas wordt gevormd van noord naar zuid. Aan de zuidkant, bij de Kunsthal, bevindt zich een bestrate zone, welke een plein vormt voor het museum. Hierop volgt een meer natuurlijke en ‘romantische’ zone, met bomen, waterpartijen, slingerpaden en een brug met glinstersteentjes. Hierna is een geasfalteerd vlak aangebracht, dat als locatie dient voor verschillende evenementen. De vierde zone, gesitueerd tegen de vijver van het NAI, bestond uit een strakke boomgaard met een ondergrond van schelpen.
Kritiek
Het plan van Koolhaas en Brunier kreeg in 1993 al kritiek en in de jaren erna verloor het zijn glans. Vooral de geasfalteerde vlakte kreeg veel kritiek vanwege de troosteloosheid die het uitstraalde. Ook leed het park onder vandalisme en werden muren beklad met graffiti. De planten verdroogden en ook de bomen in de beoogde boomgaard groeiden niet. Om deze redenen is besloten tot herinrichting van het park.
Herinrichting
Het oorspronkelijke ontwerp van Koolhaas is hersteld en verbeterd. De romantische tuin werd in ere hersteld en het evenemententerrein is er verzorgder en hoogwaardiger uit komen te zien. De voormalige boomgaard werd beplant met acaciabomen en kreeg een grond van witte steentjes. De architect Paul de Ruiter heeft de ondergrondse waterberging en een ondergrondse parkeergarage ontworpen. Deze garage is ook bestemd voor bezoekers van het Erasmus Medisch Centrum. Door het gebruik van vides en veel glas is de garage licht, ruim en transparant. Het waterreservoir dient voor overmatige regenval en voorkomt wateroverlast in het centrum van Rotterdam.
(Museumpark is tevens de naam van de weg die langs het park loopt en zo de verbinding vormt tussen de Mathenesserlaan en de Witte de Withstraat).
Depotgebouw
BAM Bouw en Techniek is tot eind 2018 bezig met de bouw van het Depot, het ‘collectiegebouw‘ van Museum Boijmans Van Beuningen. Daarna moet het gebouw een half jaar opdrogen zodat het klimaat in het gebouw optimaal is voor de kunst die erin komt. Vervolgens zullen de kunstwerken naar het gebouw worden verhuisd. Depot Boijmans Van Beuningen opent naar verwachting begin 2020.
Kunstas
Het Museumpark maakt deel uit van de zogenaamde ‘Kunst-As’ en omvat zes op loopafstand van elkaar gelegen musea:
Het Nieuwe Instituut (Voorheen het Nederlands Architectuurinstituut)
Museum Boijmans Van Beuningen
Het Chabot Museum
De Kunsthal
Natuurhistorisch Museum Rotterdam
